 |
| Retrato do poeta |
... que finou un 28 de marzo de 1942 na enfermería da prisión de Alacante, vítima da tuberculose, con tan só 31 anos de idade.
Miguel Hernández foi pastor de cabras dende moi neno e tivo que deixar os estudos con 15 anos por imposición paterna. Mentres coidaba os seu rabaño lía moito e comezaba a escribir os seus primeiros poemas. Aínda que tamén cultivou o xénero dramático, os seus poemarios son que fixeron del un autor imprescindible nas letras hispanas, entre estes salientaremos
El rayo que no cesa (1936), de tema amoroso e inspirado pola súa amante daquela, a artista galega
Maruja Mallo;
Viento del pueblo (1937), poesía combativa e de protesta contra o sufrimento dos pobres;
Cancionero y romancero de ausencias (1938-1941), libro incabado e publicado postumamente na Arxentina.
A Guerra Civil e a enfermidade truncaron a vida dun home de acción cun enorme talento literario.
Na nosa Biblioteca temos unha antoloxía do autor de Orihuela, botádelle un ollo aos seus marabillosos poemas.
Temprano levantó la muerte el vuelo, compañero del alma, compañero...
Ningún comentario:
Publicar un comentario